Logo Gminy Sulików

SOŁECTWO BIERNA

SOŁECTWO BIERNA
Ogół mieszkańców sołectwa Bierna stanowi samorząd mieszkańców wsi Bierna, Bierna Nowoszyce. Sołectwo Bierna jest jednostką pomocniczą, którego mieszkańcy wspólnie z innymi sołectwami i mieszkańcami Gminy Sulików tworzą wspólnotę samorządową Gminy Sulików. Organizację i zakres działania sołectwa określa statut sołectwa uchwalony przez Radę Gminy Sulików.

Powierzchnia obrębu to około 592,60 ha, w tym tereny zainwestowane - ok. 55 ha, lasy - 46 ha. Zabudowa o charakterze zagrodowym skupiona głównie wzdłuż drogi powiatowej nr 123 88 i gminnej 029, z rozproszonymi po całej wsi usługami - punkt wymiany butli gazowych, szkoła podstawowa z boiskiem wielofukcyjnym, placem zabaw, sklep spożywczy, ochotnicza straż pożarna, plenerowe miejsce spotkań z drewmnianą altaną i boiskiem do gry w piłkę koszykową.

Sołtys: Genowefa Wilczak-Raczak
Rada Sołecka:
Helena Twardowska
Mieczysław Czachor
Sabina Guzowska
Krystyna Krupa
Maria Krawczyk
Dorota Warchał
Anna Turkowska

Miejscowość Bierna jest to wieś łańcuchowa leżąca w górnym biegu rzeki Czerwona Woda, początki jej lokowania na prawie niemieckim sięgają XIII w. Słowo „borno” w języku staro-serbołużyckim oznaczało bagnisty, moczarowaty teren. W dokumentach datowanych na koniec XV w. nazwa wsi zapisywana była jako Berne, (1533) Berna, (1563) Bernaw. Tuż po wojnie przez krótki okres miejscowość nazywano Czerwoną Wodą. Wiosną 1427 r. miejscowość została spustoszona przez husytów, którzy maszerowali w kierunku Lubania. Bierna podobnie jak większość okolicznych miejscowości mocno ucierpiała w wyniku wojny trzydziestoletniej. W roku 1647 w Biernej istniał dwór z folwarkiem, 16 gospodarstw kmiecych, 3 młyny, 26 gospodarstw zagrodniczych, 8 gospodarstw chałupniczych i 2 rzemieślników. Liczne epidemie szalejące w czasie wojny przyczyniły się do strat wśród mieszkańców wioski. W połowie XVII w. we wschodniej części wioski powstała mała kolonia zamieszkana przez czeskich egzulantów, która obecnie nosi nazwę Nowoszyce. W 1780 r. religijni emigranci założyli kolejną osadę o nazwie Wielichów. Osadnictwu wsi towarzyszył rozwój tkactwa płóciennego, w połowie XIX w. pracowało tu 180 krosien tkackich. Chałupnicy - tkacze zajmowali się głównie wytwarzaniem bawełny, przez co produkcja lnu stała się mniej popularna. W połowie XIX w. Biernej powstała pierwsza szkoła, która w wyniku niszczącego żywiołu - powodzi 40 lat później uległa całkowitemu zniszczeniu.

Obecny budynek szkoły podstawowej pochodzi z 1882 r. W XIX w. we wsi funkcjonował browar, 4 młyny wodne, 2 olejarnie, cegielnia, tartak oraz bielarnia. Przyglądając się ówczesnym właścicielom miejscowości na podkreślenie zasługuje fakt, że od XV do XVIII w. niepodzielnie rządzili Bierną Hobergowie. W późniejszym czasie Bierna bardzo często przechodziła z rąk do rąk. Ciekawostką jest fakt, że w Biernej urodził się Jan Krystian Altnicol uczeń i zięć Jana Sebastiana Bacha. W historię miejscowości wpisało się jedno z najtragiczniejszych wydarzeń - powódź powstała w wyniku kilkugodzinnych ulewnych deszczy (14 czerwca 1880 r.). W trakcie powodzi rzeka Czerwona Woda zniszczyła doszczętnie 12 gospodarstw domowych, 76 poważnie uszkodziła, śmierć poniosło 18 mieszkańców w tym pięcioro dzieci. W XIX wieku Bierna wraz z koloniami - Nowoszyce i Wielichów, liczyła 229 domów i aż 1725 mieszkańców. Dla porównania w 1939 roku w Biernej mieszkało 864 mieszkańców.